روند پردازش صدا توسط مغز: عجیب‌تر از آنچه که تصور می‌کردیم

مغز اطلاعات شنیداری را به‌صورت منقطع تجزیه و تحلیل می‌کند. این امر به مغز کمک می‌کند تا روی اطلاعات مهم‌تر متمرکز شود.

در پژوهشی که اخیرا انجام شده، بیان شده است که مغز ما آنچه را که می‌شنویم، به‌صورت موج و با حساسیت به صداهایی که بین دو گوش ما رد و بدل می‌شود، پردازش می‌کند.

پژوهش‌هایی که پیش از این انجام شدند، نشان دادند که بینایی ما نیز به همین طریق، به‌صورت الگویی ریتمیک و متناوب کار می‌کند. حال شواهدی به دست آمده است که شنوایی ما هم به همین روش کار می‌کند. در واقع به‌نوعی، درک ما از جهان اطرافمان مانند سوسو زدن ستارگان است.

تیم بین‌المللی پژوهشگران این تحقیق می‌گوید که فایده‌ی ‌درکی منقطع یا متناوب از جهان این است که ما روی مهم‌ترین صداهای محیط اطرافمان تمرکز می‌کنیم. از سوی دیگر این اثر به ما کمک می‌کند تا صداها را در جهان سه بعدی اطرافمان جایگذاری کنیم. دیوید آلایس، از دانشگاه سیدنی استرالیا و یکی از پژوهشگران تیم می‌گوید:

این یافته‌ها که ادراک شنوایی موجی شکل است، پشتیبان این نظریه است که ادراک منفعل نیست. ادراک ما از جهان متناوب و نوسان‌دار است. مدت‌ها بود به این موضوع فکر می‌کردیم که حس‌ها ثابت نیستند و به صورت چرخه‌ای یا به صورت تابع‌هایی ریتمیک پردازش می‌شوند. این یافته‌ها تاییدی بر این تئوری هستند.

این گروه پژوهشی از یک آزمایش تشخیص نویز ساده استفاده کرد. ۲۱۰۰ آزمایش مختلف روی ۲۰ داوطلب انجام شد. پژوهشگران دریافتند که گوش‌های ما به نوبت نسبت به صداها حساس می‌شوند.

این اتفاق خیلی سریع رخ می‌دهد؛ در حدود ۶ سیکل در هر ثانیه. این زمان با زمانی که هر انسان صرف تصمیم‌گیری می‌کند، یک ششم هر ثانیه، برابر است. پژوهشگران با به کار بردن تکنیکی به نام نظریه‌ی ‌تشخیص سیگنال نشان دادند که ادراک شنوایی و تصمیم گیری شنوایی هر دو به همین طریق نوسان می‌کنند. تصمیم‌گیری شنوایی مدلی است که ایجاد یک تصمیم را با جمع کردن شواهد شنیداری پردازش می‌کند.

هنوز چیزهای زیادی است که در مورد مغز نمی‌دانیم؛ اما این یافته‌ها با مشاهدات پیشین در مورد طرزکار کلی مغز، الگوهای نوسانی فعالیت که بر رفتار و تمرکز اثر می‌گذارند، مطابقت دارد.

این ادراک نوسانی به مغز کمک می‌کند تا دریابد کدام حس‌ها مهم‌تر هستند. مثلا اینکه صدای قطاری که با سرعت نزدیک می‌شود مهم تر است یا صدای کسی که با ما صحبت می‌کند. این امر بدین معنا است که ما تمامی انرژی شناختی خود را در جایی صرف می‌کنیم که به آن بیشتر نیاز داریم.

به همین دلیل است که بینایی و شنوایی به این شکل کار می‌کنند؛ به منظور تمرکز منابع مغز روی مهم‌ترین چیزها. ما به صورت مداوم اطلاعات جدیدی در مورد مغز به دست می‌آوریم. این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا در مورد نحوه‌ی ‌کار مغز و تصمیم‌گیری‌های آن بیشتر بفهمیم. آلیاس می‌گوید:

مغز ماشینی بسیار پیچیده است. چیزهایی که اکنون فهمیده‌ایم، در مقابل چیزهایی که در مورد مغز نمی دانیم، بسیار ناچیز است. یک دهه پیش، هیچ کس نمی‌دانست که ادراک مغز مانند یک فیلم صامت قدیمی، منقطع است.

یافته‌های این پژوهش در Current Biology منتشر شده است.